Wie mooi wil zien, moet lijden:Ikarouan & Fes
Ikarouan
Vorige week woensdag zijn we richting Alhoecima vertrokken, maar we gingen niet naar Alhoecima. Zo een 80 km van Taza vandaan ligt het dorpje waar Mohammed is geboren: Ikarouan. Het is een dorpje in het rif-gedeelte. Tot nu toe heb ik veel gezien van Marokko, maar de hoogtepunt voor mij was toch wel Ikarouan. Echt een prachtig dorpje,vooral qua natuur, waar je weer heel veel vijgenbomen en olijfenbomen hebt. Hier zijn we verschillende familieleden van Mohammed gaan bezoeken. Dit dorpje deed mij heel erg denken aan het dorpje waar mijn vader vandaan komt. Zoveel herkenning. Blijkbaar is het dorpsleven toch wel universeel ofzo. Ik zal foto's toevoegen insaallah. Zowel de weg er heen als de weg terug was heel bijzonder. We zijn tot Ajdir (hier heb je een waterbron voor spa-rood) met de auto gereisd en vanaf Ajdir gingen we met een andere auto naar Ikarouan. Normaal gesproken zou ik niet eens de moeite nemen om te vertellen hoe we daarnaar toe zijn gereisd, maar dit moet ik toch echt wel vertellen hoor! We zaten met z'n zevenen in een krotte auto, maar dan bedoel ik echt krot! Mijn schoonouders zaten weer in een andere, maar wel een minder krotte auto. Onze auto was een renault die minstens 30 jaar oud was en totaal niet goed onderhouden, maar dat is absoluut niet erg, want de weg naar Ikarouan is echt een pittige weg. Je hebt veel hobbels van stenen en kleine beekjes waar je doorheen moet rijden. Een nieuwe auto zou het niet overleven op deze weg. De rit was echt top! Het leek wel alsof we zaten in een rally-auto! :) Voor mij was het de rit van mijn leven. :P Na deze geweldige rit gingen we naar het huis van de broer van mijn schoonvader. Dit was het huis waar mijn schoonouders vroeger hebben geleefd. In een van de kamers zijn Mohammed en zijn twee zussen geboren. Ik vond het heel apart om te zien. Tegenwoordig hebben wij een woonkamer, slaapkamers, keuken, douche, wc en werkkamer. Daar hadden ze maar 1 kamer destijds en daar gebeurde alles. Bezoek aan Ikarouan vond ik ook heel bijzonder omdat het daar zo anders is dan mijn leven in Nederland. Het zette mij aan het denken. Ik weet dat ik daar niet langer dan een week kan leven (=uithouden), maar toch heb ik de behoefte om het leven daar te idealiseren. En dat ga ik ook doen... :) Het leven in een dorp is pas echte leven vind ik, omdat ze daar nog zo dicht bij de natuur en dichtbij hun eigen natuur als mens leven. Ze halen water bij een waterbron. Er is wel electriciteit in huis, maar geen stromend water. Ze staat letterlijk en figuurlijk dichterbij de bron van het leven. Terwijl ik, ik zal namens mijzelf spreken, daar zo ver van sta. Mensen in het dorpje zijn creatief en productief. Ze verbouwen en maken heel veel dingen zelf. Het leven in Nederland is vergeleken met het leven in het dorpje zo "gemaakt". Alles is bij ons kant en klaar. Hier maken ze zelf hun brood, persen zelf hun olijfolie, melken hun koeien, slachten zelf hun kip, verbouwen hun eigen groente en fruit. Wat produceer ik? Enkel een paar projectjes gesubsideerd door overheid waarvan de resultaten weer gedicteerd worden door de overheid! Dat is pas creatief of niet soms?! Maar goed, ik zal mijn reflecties over het leven maar hierbij laten, want ik kan er uren over schrijven. Bovendien blijf ik leven zoals ik nu leef in Nederland. Aan de ene kant idealiseer ik het leven in een dorp, maar aan de andere kant ben ik Allah dankbaar voor mijn leven in Nederland. Elhamdullilah. Trouwens in de hitte van de dorp merk je pas dat water Godsgeschenk is. Volgens mij heb ik liters water gedronken in Ikarouan,maar het water was ook zo lekker uit de waterbronnen. We hebben in totaal 3 waterbronnen bezocht. Uiteraard ook lekker gegeten. Ik mocht een klein mefroek/msemmen (een Marokkaans deegspecialiteit) maken. Best goed gelukt voor een eerste keer... :) In de middag hebben we samen met mijn schoonzusjes even een dutje gedaan in de kamer waar Mohammed is geboren. Zo dat was lekker slapen... :) Na asr zijn we vertrokken richting huis, ondertussen stopten we even bij de tante van Mohammed om even gedag te zeggen. En weer een leuke rit gemaakt richting Ajdir... en daarna richting huis. God beloonde ons met een beetje regen en we sloten deze mooie dag af met heerlijk aardegeur, zoals aarde geurt na regen... :)
Fes
Wordt vervolgd...
