Tetouan en migraine
15 augustus 2013 - Tetouan, Marokko
Gisteren heb ik niets geschreven,omdat ik last had van migraine.Ik ben meteen gaan slapen.Het was gisteren een mooie dag (afgezien van mijn hoofdpijn).We vertrokken na het ontbijt richting Tetouan. Op aanraden van de hoteleigenaar hebben we een andere weg genomen dan we gepland hadden. Het was een prachtige route. Ik blijf het herhalen en het begint een cliché te worden,maar de ruige schoonheid van Marokko blijft ons verrassen. De route was werkelijk prachtig! Zie foto's... Mohammed was hier wel eerder in de buurt geweest met een vriend van hem en zijn zwager in 2001. Hij besloot maar spontaan om Akchour nog eens te bezoeken. Akchour ligt tussen gebergten en er stromen twee rivieren daartussen. We hebben een van de rivieren gevolgd en zo een half uurtje geklommen naar boven. Onderweg kwamen we lokale toeristen tegen met hun spullen voor het opzetten van tenten. In Akchour kun je namelijk camperen. Je hebt betaalde campings en gratis plekken iets verder op in de bergen. Ook hier was het sfeer relaxed. Vooral door de aanwezigheid van jongeren. We waren rond 10u in de ochtend in Akchour. Je zag dan ook de jongeren ontbijten en even baden in de rivier. Mohammed kon het ook niet even laten om een duikje te nemen. :) Ik kon natuurlijk alleen maar toekijken en mijn voetjes baden. InshaAllah bezoeken we Akchour volgende keer weer met de familie. Hierna trokken we dus verder naar Tetouan,al genietend van de prachtige natuur. En toen was de Middenlandse Zee in zicht. Het straalde sereniteit uit. De hemel en de zee waren één. Een blauwe decormuur,prachtig!
TETOUAN
Als Chefchouan de stad is van de blauwe kleur dan is bosgroen de kleur van Tetouan. We zijn verwelkomd door het gebedsoproep in de middag. We zijn meteen de oude stad ingerend om een moskee te zoeken. De steegjes van Tetouan zijn smal en ze waren grijs gekleurd ivm renovatie. Uiteraard weer prachtig bewerkte deuren en raamversieringen gezien. Tetouan is een hele authentieke stad. Ik heb weinig toeristen gezien. Na het gebed liepen we weer door smalle steegjes en straatjes. Uiteindelijk liepen we in een hele lange smalle straat waar je heel veel straatverkopers had. Ze verkochten allerlei tweedehandsspullen. Je kunt aan alles denken van kinderwagens tot oude radio's, van opladers tot bestek. Verder had je in deze straat miniwinkels waar ze de dagelijkse benodigheden van de lokale bevolking verkopen. Denk maar aan kikkererwten,droge couscous,bonen,spliterwten,vermicelli e.d alles netjes in gevlochten mandjes gepresenteerd. Ook zag ik een heleboel vrouwen uit het platteland,gekleed in rood/wit gekleurde omslagdoek en een grappige hoed met de kleuren rood,groen en geel. Zij verkochten meestal groene verse kruiden en heel veel verse vijgen! Over vijgen gesproken... De heerlijk licht zoete geur van de vijgenbomen is kenmerkend voor Marokko. Na deze straat uitgelopen te hebben kwamen in het Spaanse gedeelte van Tetouan. Het is zo een gek gezicht. Het is alsof je reist in een tijdmachine. Opeens is alles modern en gemaakt. De authenciteit en de zichtbare armoede is opeens verdwenen. Je ziet ineens grote jeeps of ander soort luxe auto's. Mannen,vrouwen en kinderen heel "rijk" gekleed. Dit is dus hooguit 1 of 2 straten verderop! We hebben verder in een lokale eettentje sandwiches gegeten en zijn we tot het namiddaggebed gaan slenteren door de stad. Hier begon mijn migraine en met het oproep tot asr gebed vertrokken we weer richting Chefchouan via de geplande route. Dit keer was de route niet zo bijzonder. Dus waren we heel blij dat we op de heen weg die andere route hadden gereden.
Wordt vervolgd...
TETOUAN
Als Chefchouan de stad is van de blauwe kleur dan is bosgroen de kleur van Tetouan. We zijn verwelkomd door het gebedsoproep in de middag. We zijn meteen de oude stad ingerend om een moskee te zoeken. De steegjes van Tetouan zijn smal en ze waren grijs gekleurd ivm renovatie. Uiteraard weer prachtig bewerkte deuren en raamversieringen gezien. Tetouan is een hele authentieke stad. Ik heb weinig toeristen gezien. Na het gebed liepen we weer door smalle steegjes en straatjes. Uiteindelijk liepen we in een hele lange smalle straat waar je heel veel straatverkopers had. Ze verkochten allerlei tweedehandsspullen. Je kunt aan alles denken van kinderwagens tot oude radio's, van opladers tot bestek. Verder had je in deze straat miniwinkels waar ze de dagelijkse benodigheden van de lokale bevolking verkopen. Denk maar aan kikkererwten,droge couscous,bonen,spliterwten,vermicelli e.d alles netjes in gevlochten mandjes gepresenteerd. Ook zag ik een heleboel vrouwen uit het platteland,gekleed in rood/wit gekleurde omslagdoek en een grappige hoed met de kleuren rood,groen en geel. Zij verkochten meestal groene verse kruiden en heel veel verse vijgen! Over vijgen gesproken... De heerlijk licht zoete geur van de vijgenbomen is kenmerkend voor Marokko. Na deze straat uitgelopen te hebben kwamen in het Spaanse gedeelte van Tetouan. Het is zo een gek gezicht. Het is alsof je reist in een tijdmachine. Opeens is alles modern en gemaakt. De authenciteit en de zichtbare armoede is opeens verdwenen. Je ziet ineens grote jeeps of ander soort luxe auto's. Mannen,vrouwen en kinderen heel "rijk" gekleed. Dit is dus hooguit 1 of 2 straten verderop! We hebben verder in een lokale eettentje sandwiches gegeten en zijn we tot het namiddaggebed gaan slenteren door de stad. Hier begon mijn migraine en met het oproep tot asr gebed vertrokken we weer richting Chefchouan via de geplande route. Dit keer was de route niet zo bijzonder. Dus waren we heel blij dat we op de heen weg die andere route hadden gereden.
Wordt vervolgd...
