Toeval bestaat niet!

16 augustus 2013 - Chefchaouen, Marokko

Je weet nooit wat een dag met zich meebrengt en hoe een dag zal eindigen. Het leven zit vol verrassingen,hoe cliché dit ook klinkt. We zagen een mini eettentje waar het elke keer vol zat met de lokale bevolking. Dus besloten we gisterenavond maar daar eens een broodje te gaan eten. We kwamen er snel achter waarom het zo goedkoop was daar. Hij serveerde alleen broodjes met tonijn en eieren. We hebben gauw 2 broodjes,2 limonade en 2 yoghurtbekers besteld. Het was heerlijk! De broodjes werden gerveerd door Woody Allen die zich vermomd had als een Marokkaan! Een krullebol met een hoedje en bril met dikke jampotglazen. Die man had duidelijk plezier in zijn werk. Ik verstond natuurlijk niet wat hij zei,maar volgens Mohammed zat hij te grappen en te dollen met zijn klanten. Enfin, we dronken daar überzoete citroenlimonade die ons deed wandelen om het te verteren/verwerken. Tijdens de wandeling kwamen we een drukte tegen bij een ingang. Wij hebben meteen een kijkje genomen. De ingang was gratis. In de eerste instantie dachten we dat het een toneelstuk zou zijn,maar dat was het niet! Uiteindelijk kwamen een groep vrouwen in traditionele kleding (zie foto) en instrumenten de podium op. Ik had dit weleens op de Marokkaanse zenders gezien. Ik dacht dat ze in het Berbers gingen zingen. Maar ze zongen prachtig anasheed (ilahi - religieus lofzang)! De vrouwen hadden prachtige stemmen! Publiek ging helemaal uit zijn dak bij elk anasheedliedje. De meerderheid van het publiek bestond opvallend veel uit vrouwen. Halverwege hun optreden viel de elektriciteit uit. Zo proffessioneel als ze waren,zette ze hun optreden voort tot er weer elektriciteit was en dus weer de microfoons konden gebruiken. Ze eindigden hun optreden met een zeer ritmisch anasheedliedje! Na deze groep zou een andere groep optreden. Vanwege problemen met het geluidsapparatuur en het wegvallen van de elektriciteit hebben we een uur lang gewacht op deze mannengroep. Het wachten was het zeker waard! Ook deze mannen zongen anasheedliedjes in Andalusische stijl. Ze zongen en zongen,tot dat een groep mannen zikr gingen doen! Dat was zo mooi voor mij om te zien! Het was sufi-zikr in Andalusische stijl! Waar ik kon zong ik ook mee. Het publiek was verminderd vanwege het lange wachten tussendoor,maar het publiek dat overbleef was super enthousiast en zong alles mee! Toen de zikr begon werd een grote wierrookbrander geplaatst op het podium die heerlijk geur verspreidde. Tijdens de zikr werden de mannen en het publiek vooraan besprenkelt met hoogstwaarschijnlijk een lekkere geurolie. Uiteindelijk duurde de zikr tot 02.30u en ze eindigden met een gezamenlijke dua! Achteraf heb ik van een vriend begrepen dat de vrouwengroep behoort tot de Baqqali sufi-orde. Ik vond het heel bijzonder om zo een zikrbijeenkomst mee te maken. Vanavond gaan er andere groepen optreden. Ik ben benieuwd! Morgenochtend vertrekken we weer richting Taza inshaAllah.

Foto’s